poniedziałek, 29 kwietnia 2013

Myślisz, że wiesz dlaczego myślisz?


Garść ciekawostek o mózgu. 

Skąd się wziął? Czy jest źródłem naszej osobowości i kształtuje nasze zachowanie? Jak wygląda mózg osoby chorej na Alzheimera?

Mózg, narząd mieszczący w sobie umysł i świadomość.

Ten ludzki, jest całkiem sporych rozmiarów, ale rośnie i rozwija się w większości już po urodzeniu. Arystoteles powiedział kiedyś, że człowiek to zwierzę społeczne. Psychologowie społeczni uznają, że to właśnie jego rozmiarom zawdzięczamy naszą szeroko pojmowaną działalność społeczną, jesteśmy w stanie kierować jednocześnie wieloma przyjacielskimi kontaktami. 

Jak narodził się nasz mózg?

Nasi przodkowie żyli na drzewach i możemy sobie wyobrazić, że to wcale nie było łatwe. Po pierwsze musieli się do takiej rzeczywistości dostosować, a porównując inne naziemne ssaki do naszych nadrzewnych przodków możemy stwierdzić, że egzystencja tych drugich była zdecydowanie bardziej wymagająca, a ich radzenie sobie musiało wykraczać poza zwykłe umiejętności śmiertelnika mieszkającego w norze. Ich świat był barwny, skomplikowany i stereoskopowy. Oczy małp musiały niejako nauczyć się rozpoznawać trójwymiarową przestrzeń, żeby prawidłowo oceniać odległości na i między drzewami. Około 2-3 mln lat temu zrzekliśmy się życia w dżungli na rzecz niebezpiecznej, nieobliczalnej afrykańskiej sawanny, co w konsekwencji doprowadziło do wielu istotnych zmian, między innymi diety naszych przodków, którzy leśne owoce zamienili na upolowane, całkiem dobrze strawne mięso. Układ pokarmowy ewoluował, a my zyskaliśmy znacznie więcej energii, którą musieliśmy jakoś spożytkować – to umożliwiło rozwój tak skomplikowanego narządu, jakim jest mózg. Ponadto oczywiste jest, że zmieniły się proporcje naszego ciała, już nie potrzebowaliśmy długich jelit zdolnych do trawienia roślinnego pokarmu, nasze barki poszerzyły się, a płuca rozrosły.  W czasach nowoczesnej mięsożernej konsumpcji niezwykle cenny okazał się szpik kostny dużych ssaków, bogaty w substancje odżywcze, między innymi w fosfor niezbędny do budowy tkanki mózgowej. Problem polegał na jego dostępności, ponieważ kości tychże ssaków były twarde i masywne, trudno było je połamać, by uzyskać cenny płyn. Człowiek rozwiązał ten problem w niezwykle inteligentny sposób, wynalazł naturalne narzędzia, dzięki którym w łatwy sposób mógł uzyskać szpik. Nasza mięsożerność nie spowodowała jednak, że całkowicie zapomnieliśmy o roślinach. Kobiety, obciążone wychowywaniem potomstwa, zaczęły specjalizować się w poszukiwaniu pokarmu roślinnego, natomiast mężczyznom przypadł obowiązek polowania i zdobywania mięsa.  Wkrótce pojawiła się kolejna ważna umiejętność: ujarzmienie ognia, a co za tym idzie odpowiednie przygotowywanie potraw, które po obróbce termicznej były pozbawione wszelkiej maści nieprzyjaciół, czyli pasożytów. Ilość pochłanianych kalorii stanowiła zdecydowaną nadwyżkę w stosunku do trybu życia. Zwierzęta znajdujące się w takiej sytuacji gromadzą materiał zapasowy, np. w postaci poroża. Jednak wyobraźmy sobie naszego przodka z porożem próbującego upolować jakiegoś zwierzaka. Nie byłoby to zbyt poręczne rozwiązanie. W ten sposób zaczął kształtować się nasz mózg, a wraz z nim pojawiły się emocje, i inteligencja. Według koncepcji MacLeana najstarsza część naszego mózgu, czyli pień mózgu, należy do gadów (mózg gadzi), który był odpowiedzialny za najprostsze reakcje umożliwiające przeżycie, ochronę siebie i gatunku: np. eksploracja otoczenia. Następnie pojawił się mózg paleossaków, zawierający układ limbiczny odpowiedzialny za reakcje emocjonalne. Rozwinęły się takie formy aktywności jak zabawa, komunikacja wokalna czy tworzenie więzi emocjonalnych. Ostatecznie wykształcił się mózg neossaków, z charakterystyczną korą nową, która stanowi ośrodek naszej inteligencji, umożliwia logiczne myślenie, posługiwanie się mową i warunkuje abstrakcyjne myślenie.

Mózg nadaje nam osobowość?

We wrześniu 1848 roku na budowie kolei w USA miała miejsce słynna wśród psychologów i neurologów eksplozja. Dlaczego znana? Być może słyszałeś o przypadku Phineasa Gage’a, któremu w wyniku wybuchu gruby metalowy pręt (o długości 1metra, średnicy 3 cm i wadze 6 kg) przebił się przez czaszkę w taki sposób, że przeżył, a nawet pozostał przytomny. Po krótkiej rekonwalescencji, Phineas wrócił do pracy, jednak po wypadku, podczas którego została uszkodzona kora nowa stał się zupełnie innym człowiekiem, jego osobowość diametralnie się zmieniła. Przed tym wydarzeniem był niezwykle odpowiedzialnym i pracowitym człowiekiem, natomiast po stał się naiwny, nieodpowiedzialny, kapryśny, wulgarny, porywczy, gdyż uszkodzenie kory oczodołowej powoduje zmniejszenie wszelkiego hamowania, brak kontroli własnych działań, brak odpowiedzialności za konsekwencje działania oraz obniżona reakcja na karę.

Lewa półkula odpowiada za emocje pozytywne, a prawa za negatywne.

Osoby z uszkodzoną prawą półkulą, nawet po ciężkich wypadkach często przejawiają nieuzasadnioną wesołkowatość i skrajny optymizm, ponieważ wszelkie funkcje mózgowe przejmuje półkula lewa, która generuje głównie stany pozytywne. Po uszkodzeniu półkuli lewej chorzy zazwyczaj pogrążają się w głębokiej depresji, gdyż główną rolę zaczyna pełnić negatywna półkula prawa. Czy tak jest rzeczywiście, w 1992 roku postanowił sprawdzić Davidson. Osobom badanym, pierwszej grupie pokazał wesoły i pozytywny film, a drugiej film smutny o amputacji kończyn. Okazało się, że faktycznie ekspresja emocji negatywnych była silniejsza w prawej półkuli, a pozytywnych w lewej.
Podsumowując, nieprawidłowe funkcjonowanie naszego mózgu zniekształca naszą osobowość, zmienia ją.  

Jak wygląda mózg osoby chorej na Alzheimera?



Mózg takiej osoby ma charakterystyczny wygląd: kora nowa okalająca mózg kurczy się (upośledzenie myślenia, planowania i pamięci), podobnie hipokamp, który stopniowo zanika, komory mózgu znacznie powiększają się, co można zaobserwować na powyższej ilustracji.

Hipokamp to ważna struktura mózgu, która bierze udział w procesach pamięciowych. Jego zanik, zmniejszanie się i degradacja skutkują amnezją następczą, która upośledza zapamiętywanie, amnezją wsteczną- trudności w przypominaniu oraz lukami pamięciowymi dotyczących ostatniego okresu. 

Źródło informacji: "Zrozumieć mózg" dodatek do Polityki, wydanie specjalne
                      blog.ebdna.pl

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz